Ik was een kleine snaak van 10 jaar toen deze game uitkwam. Ik herrinner me nog dat ik met mijn grootmoeder naar Brussel trok om een game te gaan kopen voor mijn Game Boy. Ik had net goede punten gehaald op school en uiteraard stond dat toen voor mij gelijk aan het krijgen van een leuk spel. Mijn grootmoeder deed toen niet veel moeite om deze vrij materialistische manier van denken tegen te gaan en hielp me graag aan mijn games. Ik weet dat ik op die bewuste trip eerst een exemplaar van Teenage Mutant Hero Turtles Fall of the Foot Clan heb opgepikt, want in die tijd waren de Turtles natuurlijk de shit. Op onze terugweg naar huis kwam ik voorbij een gang in de metro waarin heel wat kleine winkeltjes hun waren uitstalden. In één van die shops zag ik een exemplaar liggen van Balloon Kid. Nu dien je te weten dat een tijdje voordien één van mijn beste vrienden op school me de Game & Watch versie van dit spel getoond had, met name Balloon Fight. Ik weet niet direct waarom maar de gameplay sprak me onmiddelijk aan. Waarschijnlijk had ik toen al een zwak voor het endless runner genre zoals we er nu wel meer zien met games als Flappy Bird of Jetpack Joyride. Toen ik het doosje van Balloon Kid in mijn handen nam zag ik op de achterflap meteen dat het spel eenzelfde gameplay had als Balloon Fight. Uiteraard, wetende dat ik reeds een game gekregen had, ging het niet eenvoudig worden om mijn grootmoeder te overtuigen om mij nog een tweede spel te kopen. Het heeft toen redelijk wat negotiatie talenten mijnerwege gevergd om haar toch te overtuigen, lees: zagen, zagen en nog eens zagen. Soit, ik kreeg de game uiteindelijk en ik was ermee naar huis. Thuisgekomen, een zaterdagavond kreeg ik een grote tas warme chocolademelk, een croque Hawai als avondeten (was ik gek op) en kon ik me verdiepen in mijn games.

Ik stak de cartridge van Balloon Kid in mijn monochrome vriend en kon beginnen met het avontuur. Balloon Kid werd uitgebracht door Nintendo voor de Game Boy op 31 januari 1991 in Europa. Merkwaardig genoeg is het spel pas in 2010 uitgekomen in Japan onder een vernieuwde versie op de Game Boy Color onder de naam Balloon Fight GB. Het spel is een evolutie op de gameplay van de Balloon Fight games die voor de Nes, in de arcade en wat andere systemen bestonden. Het oorspronkelijk idee was vrij hard afgekeken van de klassieker Joust. In plaats van op de rug van draken te vliegen, vloog je hier rond vasthangende aan balonnen en diende je de balonnen van je tegenstander neer te steken. De game had ook een endless runner component genaamd Balloon Trip waarbij je een eindeloos scrollende stage diende te overleven gevuld met gevaarlijke sterren. Het was hoofdzakelijk deze laatste game mode waar de Game & Watch versie zijn inspiratie vandaan haalde. Balloon Kid op de Game Boy had 3 modes, single player, vs modus via de Game Link cable en de Balloon Fight modus waar ik zo van hield. In de single player bestuurde je Alice die op avontuur trok om haar broer Jim te redden. Dit deed je door te zweven hangende aan een tros balonnen doorheen de levels. De game scrolt automatisch zodat je continu dient vooruit te denken en je kan best tijdig de obstakels ontwijken want zo’n balonnen zijn niet altijd makkelijk om mee te navigeren. De besturing gebeurde door herhaaldelijk op de A knop te drukken om hogerop te geraken en indien je de knop even niet aanraakte daalde je terug. Indien je geraakt werd dan verloor je je balonnen (twee hits en beide balonnen zijn weg). Je kon ook moedwillig je balonnen even laten varen door op de knop B te drukken zodat je te voet verder kon, springende van platform tot platform. Zodra nodig kon je dan met de knop naar onder wederom je balonnen opblazen. In dat opzicht raadt de handleiding van het spel je zelf aan om de eerste twee levels te trachten uitspelen zonder gebruik te maken van je balonnen als extra uitdaging, iets wat vanaf level 3 onmogelijk wordt.

De levels van Balloon Kid zijn standaard Game Boy platforming klassiekers zoals de stad, het bos, een ijswereld, een zeelevel en een fabriekslevel. De gameplay is niet echt moeilijk maar kan soms wel even lastig worden als je Alice door een smal gangetje moet manoeuvreren. Het kan dan helpen om even de balonnen los te laten. Hier en daar kom je in de levels Game Boy portals tegen die je terecht laten komen in een bonus level waarin balonnen uit schoorstenen te voorschijn komen. Slaag je er in om alle balonnen te vangen, dan verdien je een extra leven. Er is ook een scoring element gemoeid met het spel, indien je er in slaagt om 20 balonnen na mekaar te vangen, dan beginnen er dubbele balonnen te verschijnen waarvoor je dan 200 punten krijgt in plaats van de gebruikelijke 100. Mis je er eentje dan is het terug naar af. Soms kom je ook nog eens een power up balon tegen die je tijdelijk onoverwinnelijk maakt. Vijanden zijn ook vrij standaard stuff: bijen, vogels, pinguins, vissen en kikkers zoeken je het leven moeilijker te maken. Om de twee levels krijg je bovendien nog een baas voor je kiezen, de eerste hiervan is Wacka Wacka Wolf in het boslevel. De strategie om deze te verslaan is steevast dezelfde maar kan soms lastig zijn. Je dient de balonnen mid air los te laten en te duiken naar het hoofd van de baas om hem te raken waarna je in de opwaartse beweging terug je balonnen dient te vangen. Doe je dit 3 keer, dan kan je door naar het volgende level. De single player mode is best wel een leuk spel maar je blijft hier niet lang mee zoet. Gamers hebben dit soort gameplay al iets te vaak doorgesparteld tegenwoordig zodat dit spel niet veel weerstand zal bieden. Wat overblijft is een two player modus dat ik niet echt de tijd genomen heb om uit te proberen wegens (1) geen gamelink cable en (2) geen vriend met hetzelfde spel en een Game Boy. Tenslotte heb je dan nog de Balloon Trip mode, een endless scrollend level gevuld met scherpe sterren waardoor je vrij gemakkelijk in het water knalt als je balonnen geraakt worden.

Als ik het spel nu speel dan is dit uiteraard nog maar een schim van wat dit betekende voor mij als kind. De originele glinstering is snel verdwenen na een paar minuten spelen en wat overblijft een vrij matige platform game dat niet zo goed de tand des tijds heeft doorstaan zoals andere games als Super Mario Land 1 & 2 bijvoorbeeld. Deze laatste twee zijn nu zelfs nog steeds uitstekende games.

Uitgespeeld in 1991

14 Achievements behaald
Beat Stage 2
Beat Stage 3
Beat Stage 4
Beat Stage 5
Beat Stage 6
Beat Stage 7
Beat Stage 8
Play the Bonus on Stage 1
Play the Bonus on Stage 2
Play Both Bonus Rooms on Stage 4
Play Both Bonus Rooms on Stage 6
Play the Bonus on Stage 7
Reach 50,000 Score
Reach 100,000 Score

Foto’s van het spel:

Price chart